پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند: بهترین زنان شما، زنی است که برای شوهرش، آرایش و خودنمایی کند، اما خود را از نامحرمان بپوشاند.
۱- پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند: کسی که نظر به نامحرم را از خوف خداوند ترک کند، خداوند به او ایمانی عطا می‌کند که شیرینی آن را در قلبش می‌یابد.

(الحکم الزاهره، ج ۱، ص ۳۰۱)

   1. برخلاف تصور عموم مردم، چادر و مقنعه قدمتي ديرينه دارد. مقنعه يا روسري، يكي از دو پوشش حضرت حوّا، همسر حضرت آدم عليه السلام است. چادر نيز از دير باز به ويژه در ايران استفاده مي شده و از لباس هاي سنّتي و باستاني زنان ايران به شمار مي آمده است.1
2. واجب بودن پوشش بيشتر زن نسبت به مرد، حكمت هاي فراواني دارد كه بر اساس تفاوت هاي دقيق و عادلانه جسمي و روحي اين دو جنس استوار است و از اساس در راستاي حفظ عفاف و پاكي جامعه اسلامي، محافظت از ارزش، امنيت، سلامت و حقوق شخصي زن بوده و در درجه اول به نفع خود اوست.
3. مقنعه و روسري كه زنان ايراني از آن استفاده مي كنند، ريشه مذهبي دارد و البته پيش از اسلام نيز در ميان زنان جزيرة العرب معمول بوده است. خداوند تعالي در آيه 31 سوره مبارك نور، با تبيين حدود پوشش زن، كيفيت پوششي آن را تصحيح فرمود.
بر اساس اين آيه شريف و با توجّه به كلمات مفسّران و احاديث معصومان عليهم السلام، مقنعه پوششي است كه زن براي پوشانيدن سر، مو، گردن و سينه از آن استفاده مي كند. كاركرد اين پوشش، پنهان ساختن قسمتي از زيبايي و جاذبه هاي زن از نگاه مردان نامحرم و به منظور پيش گيري از تحريك مردان و حفظ امنيت و آرامش زنان است. تبادر ذهني زنان عرب از واژه خِمار، مقنعه با رنگ مشكي بوده است. بر اساس ويژگي هاي روان شناختي نيز رنگ مشكي، سازگارترين رنگ با حكمت و فلسفه حجاب زن به شمار مي آيد.

 جمعی از زنان یزد در نامه ای به مجلس شورای ملی از ظلم و ستمی که در دوره رضا خان در پی دستور الزامی شدن کشف حجاب، رفته است، گزارش داده اند. رضاخان برای مدرنیزاسیون کشور و غربی کردن ایران و ایرانی متأثر از روشنفکران ایرانی چون فروغی، علی اصغر حکمت و دیگران خواستار تلبس زنان و دختران ایرانی به لباس زنان غربی می شود. این دستور به صورت ابلاغیه به همه نقاط ایران ارسال شده و در آن متخلفین مستوجب مجازات و اهانت شناخته می شوند، این نامه تصویری است که در نقاط بسیاری از کشور در روزهای حکمرانی رضاخان پهلوی رخ داده است...

استكبار جهانى براى دستيابى به ذخاير انسانى و اقتصادى كشورهاى اسلامى, سد استوارى را در مقابل خود احساس نمود كه ريشه در هويت دينى, ارزشهاى معنوى و بنيانهاى عقيدتى مسلمانان اين نواحى داشت و براى جدا كردن مردم از چنين عامل عزت و اقتدار مذهبى, تصميم گرفت فرهنگ و سنن مسلمين را مورد تهاجم و يورش تخريبى خود قرار داده تا سلطه سياسى ـ اقتصادى خود را بر ملل مسلمان تإمين كند. به سستى كشانيدن اصالتهاى دينى, ترويج فرهنگ غرب و مسخ هويت اعتقادى, از ابزارهاى اين حركت تخريبى بود. 

 مسأله‌ی آزادی امری است که بنا بر فطرتِ انسان برای او باید فراهم باشد چون انسان بالوجدان می‌یابد که اختیار دارد و دوست دارد که آزاد باشد، بنابراین همه‌ی جوامع سعی بر ارائه‌ی آزادی به نحو احسن دارند لکن سؤالی که در این بین مطرح می‌شود این است که چه چیز ملاک بهتر بودن آزادی است؟ و در واقع چه چیز باعث می‌شود که یک جامعه‌ای را نسبت به جامعه‌ای دیگر آزادتر بدانیم؟ آیا پهنای باند آزادی جوامع ملاک بهتر بودن آزادی است یا اینکه آن افق و خاستگاهی که می‌خواهیم با آزادی به آن برسیم مبنای آزادی را معلوم می‌کند؟ آیا آزادیِ مطلق امری پسندیده است یا برعکس محدود بودن انسان در بعضی موارد لازم است و برای نیل جامعه به سعادت ضروری است؟ و در نهایت آیا به طور مثال جوامع اسلامی با امر حجاب، آزادی افراد جامعه‌ی خود را از آن‌ها گرفته‌اند یا اینکه باعث آزادی آن‌ها شده‌اند؟ 

 حجاب از ضروريات اسلام است. فقهاى شيعى، بلكه همه علماى دين از صدر اسلام تاكنون با توجه به دلايل نقلى (آيات و روايات) و عقلى، به وجوب حجاب حكم كرده و آن را از احكام مسلّم و ضرورى اسلام دانسته‌اند. (1) و در تشريح دليل‌ها و حكمت آن رساله‌ها و كتاب‌هاى فراوانى نگاشته‌اند.

بر خلاف پندار، برخى از روشنفكران سكولار، حجاب در ايران باستان و ديگر ملل گوناگون جهان، پيش از اسلام، نيز وجود داشته است. به گفته «ويل دورانت» حجابى كه در ميان قوم يهود وجود داشته خيلى سخت‌تر از اسلام بوده است.

جامعه‌ی ایران تا قبل از آشنایی درباریان با فرهنگ غرب، ‌فضایل سنتی خود را محفوظ نگاه می‌داشتند، حتی در حرمسراها زنان از قواعد مذهبی چشم نمی‌پوشیدند، حتی جماعتی در حرمسراها بودند كه شئون اساسی را به زنان یادآوری می‌كردند. فقط پس از مسافرت‌های فرهنگ ناصرالدین شاه وهن زننده در این زمینه وارد شد. 
بطور طبیعی ظهور زن در عرصه‌ی حیات ملی ایرانیان همراه حضور مرد در این سامان است، از بدو آفرینش تا به امروز، پیوستگی و وابستگی این دو به یكدیگر هویدا است

آغاز رسمي کشف حجاب در 7 دي ماه 1314 شمسي به عنوان يک واقعه مهم در تاريخ معاصر کشور محسوب مي شود. تاکنون در اندک پژوهش هاي انجام شده ، برخي ابعاد و زواياي اين واقعه مورد بررسي قرار گرفته است، ولي درباره پيامدهاي اجتماعي و به خصوص اقتصادي آن پژوهش مستقلي صورت نگرفته است. اين نوشتار بر آن است که با استناد به حجم انبوه اسناد منتشر شده، اين ابعاد از واقعه کشف حجاب را مورد بازکاوي قرار دهد.

آن روز دختران این مرز و بوم از شرم بی حجابی به تلخی گریستند . 
وقتی در سال 1285 شمسی فرمان مشروطه از سوی مظفرالدین شاه امضاشد ، برخی به امید برقراری عدالت خانه ، سر از پا نمی شناختند و گروهی دیگر مرموزانه با مردم امیدوار ، هم نوایی می کردند ؛ اما به ساده دلی آن ها می خندیدند والبته شمار بسیار کمی نیز ، نگران ، آینده را تاریک می دیدند . از همان زمان که گروهی به اروپا رفتند ، به جای طرحی برای پیشرفت ایران ، کلاه و کراوات آوردند ، آن گروه بسیار کم فهمیدند ، این جمع از فرنگ برگشته ، دلشان در آن جا مانده و تا مردم ، میهن ، دین و ایمان این مملکت را شبیه لندن و پاریس تغییر ندهند ، دست بردار نخواهند بود . روزگار ، چه پرشتاب همه چیز را روشن کرد و پیش بینی آن گروه بیداردل امثال شیخ فضل الله نوری درست از آب درآمد !